Scroll asb. ondertoe om vandag se inskrywing te sien!
13 Maart 2025
JOSUA 5:13 AFR53
En terwyl Josua by Jérigo was, slaan hy sy oë op en kyk, en daar staan 'n man teenoor hom met 'n ontblote swaard in sy hand; en Josua het na hom gegaan en hom gevra: Behoort U by ons of by ons vyande?
Josua, die leier van Israel, voer ’n gesprek met die leërowerste van die Here. Hierdie bevelvoerder het naby Jerigo aan Josua verskyn met 'n ontblote swaard in Sy hand.
Josua nader die persoon vra: ‘Behoort U by ons of by ons vyande?’ en die man antwoord ontwykend: ‘Nee, maar Ek is die leërowerste van die Here; Ek het nou gekom’.
Toe die man Homself ïdentifiseer as die bevelvoerder van die leër van die Here, het Josua uit eerbied op die grond geval.
En Hy sê: Nee, maar Ek is die leërowerste van die Here; Ek het nou gekom. Toe val Josua met sy aangesig op die grond en buig hom neer en vra Hom: Wat wil my Here aan sy dienskneg sê? JOSUA 5:14 AFR53
Dit is betekenisvol dat die bevelvoerder nie vir Josua sê om Hom NIE te aanbid nie, Hy sê eerder vir Josua om sy skoene uit te trek, ‘want die plek waar jy op staan is heilig’.
Toe sê die leërowerste van die Here vir Josua: Trek jou skoene van jou voete af, want die plek waar jy op staan, is heilig. En Josua het so gedoen. JOSUA 5:15 AFR53
Dit is presies wat die Here God vir Moses tydens die brandende bos ontmoeting gesê het.
En Hy sê: Moenie nader kom nie. Trek jou skoene van jou voete af, want die plek waar jy op staan, is heilige grond. EXODUS 3:5 AFR53
Joshua spreek die man aan deur 'n Hebreeuse woord te gebruik wat meester of heer beteken, wat die vlak van respek aandui wat Joshua gehad het vir die persoon met wie hy gepraat het.
Op grond van hierdie inligting is daar slegs een moontlike identiteit vir hierdie persoon. Die bevelvoerder van die leër van die Here was 'n teofanie, 'n sigbare verskyning van God self.
Josua is dalk die menslike bevelvoerder van Israel, maar die ware leier is die Bevelvoerder wat met ontblote swaard voor hom staan.
Josua het sy rol verstaan, met aanbidding gereageer en die enigste gepaste vraag gevra: ‘Wat wil my Here aan sy dienskneg sê?’
Josua se totale onderwerping aan God wys dat hy weet wie werklik in beheer is. Dit is ook 'n waarborg van oorwinning vir Israel oor hul volgende vyand - Jerigo!
Toe het die Here vir Josua gesê: Kyk, Ek gee Jérigo met sy koning en dapper helde in jou hand. JOSUA 6:2 AFR53
14 Maart 2025
RIGTERS 2:1 AFR53
Toe trek die Engel van die Here van Gilgal op na Bogim en sê: Ek het julle uit Egipte laat optrek en julle gebring in die land wat Ek julle vaders met 'n eed beloof het, en gesê: Ek sal my verbond met julle in ewigheid nie verbreek nie;
Die Engel van Eksodus 23 het inderdaad saam met Moses en Josua gegaan om die Beloofde Land op te eis.
Kyk, Ek stuur 'n Engel voor jou uit om jou op die pad te bewaar en om jou na die plek te bring wat Ek gereedgemaak het. EXODUS 23:20 AFR53
Maar, nou bring die Engel van die Here nuus wat niemand wou hoor nie.
Die eerste ding wat die Engel van die Here doen, is om Israel te herinner aan God se groot liefde en trou aan hulle. Hy het hulle uit Egipte se slawerny verlos, Hy het vir hulle 'n land van oorvloed gegee en Hy het vir hulle 'n verbond gegee wat Hy nooit sou verbreek nie.
Maar, die volk het nie na God se stem geluister nie. Die Engel van die Here vra vir hulle: Wat het julle nou gedoen? Die vraag was prikkelend in sy eenvoud, daar is nooit 'n goeie rede vir hul ongehoorsaamheid nie.
maar julle mag geen verbond met die inwoners van hierdie land maak nie; hulle altare moet julle omgooi. Maar julle het nie na my stem geluister nie. Wat het julle nou gedoen? RIGTERS 2:2 AFR53
God, want dit is wie die Engel verteenwoordig, het besluit dat hulle ongehoorsaamheid sy loop moet neem, en Hy onttrek alle hulp van die volk. Die nasies en hul gode sal vir Israel ‘n valstrik word, ‘n uitdaging wat hulle net die hoof sal kan bied indien hulle tot inkeer kom en God bó alles sal begin dien.
So sê Ek dan ook: Ek sal hulle nie voor julle uit verdrywe nie, sodat hulle vyande vir julle sal wees, en hulle gode 'n strik vir julle. RIGTERS 2:3 AFR53
Die Engel van die Here het van Gilgal na Bogim gegaan - simbolies van hoop na trane.
Gilgal beteken weggerol, met die betekenis dat die smaad van Egipte van hulle af weggeneem is. Hulle het ‘n nuwe bestaan by God gekry. Gilgal was die baken van hoop dat die belofte in vervulling sou gaan.
Bogim daarenteen beteken huil, met die betekenis dat hierdie bestaan in die teenwoordigheid van God nou ‘n hartseer uiteinde het weens die ongehoorsaamheid van die volk om die belofte van God in besit te neem.
Dit is dus nie net God wat hartseer is oor hierdie uitkoms nie. Hulle ongehoorsaamheid het ‘n hartseer bestaan vir die volk ingelei. Bogim was die baken van wanhoop dat die belofte in gedrang gekom het.
En terwyl die Engel van die Here met hierdie woorde al die kinders van Israel toespreek, het die volk hulle stem verhef en geween; en hulle het dié plek Bogim genoem en daar aan die Here geoffer. RIGTERS 2:4-5 AFR53
15 Maart 2025
RIGTERS 5:23 AFR53
Vloek Meros, sê die Engel van die Here; ja, vervloek sy inwoners, omdat hulle die Here nie tot hulp gekom het nie, die Here tot hulp onder die helde.
Hierdie vers, geneem uit Debora se lied om die oorwinning oor Sisera te vier, vertel hoe die Engel van die Here die gebied van Meros en sy inwoners vervloek het omdat hulle nie deelgeneem het aan die geveg teen Sisera, die leier van die leër van Kanaän, wat Israel onderdruk het nie.
En die Here het Sísera met al die waens en die hele leër deur die skerpte van die swaard in verwarring gebring voor Barak uit, en Sísera het van sy wa afgeklim en te voet gevlug. Maar Barak het die waens en die leër agternagejaag tot by Haróset van die heidene, en die hele leër van Sísera het deur die skerpte van die swaard geval; daar het selfs nie een oorgebly nie. RIGTERS 4:15-16 AFR53
God het vir Israel geveg en blykbaar die weer teen die Kanaäniete gebruik.
Uit die hemel het die sterre geveg, uit hulle bane het hulle teen Sísera geveg; die spruit Kison het hulle afgedrywe, die spruit van ontmoeting, die spruit Kison! Tree op, my siel, met mag! Toe het die perdepote geklap van die gejaag, die gejaag van hulle geweldiges. RIGTERS 5:20-22 AFR53
Die resultaat was 'n verstommende ontsteltenis. Israel het die stryd gewen en sou binnekort koning Jabin en Kanaän heeltemal verslaan.
So het God dan op dié dag Jabin, die koning van Kanaän, voor die kinders van Israel onderwerp. En die hand van die kinders van Israel het al swaarder gaan druk op Jabin, die koning van Kanaän, totdat hulle Jabin, die koning van Kanaän, uitgeroei het. RIGTERS 4:23-24 AFR53
Debora se lied in Rigters 5 spreek 'n ander volk aan wat geweier het om aan God se stryd teen Kanaän deel te neem. Sy het reeds die vraag geopper waarom die mense van verskeie Israelitiese stamme geen vrywilligers na die geveg gestuur het nie.
Waarom het jy tussen die veekrale bly sit en luister na die fluitspel by die troppe vee? In die afdelings van Ruben was die voornemens van die hart groot. Gílead het rustig oorkant die Jordaan gebly; en Dan, waarom vertoef hy by die skepe? Aser het bly sit aan die seekus en aan sy baaie rustig gebly. Sébulon is 'n volk wat sy siel gering ag tot die dood toe; ook Náftali op die hoogvlaktes. RIGTERS 5:16-18 AFR53
Haar retoriese vrae het hul skaamte laat voortduur, maar sy het hulle nie gevloek nie. Meros word egter openlik vervloek vir hul versuim om hulp te verleen. Die ligging van Meros is nie bekend nie. Dit was blykbaar 'n Israelitiese dorp. Op een of ander manier het sy inwoners geweier om die oproep te antwoord om teen die Kanaäniete te veg.
Sommige geleerdes bespiegel dat die mense van Meros 'n alliansie met Kanaän gesluit het teen hul mede-Israeliete. Ander stel voor dat die mense van Meros nie daarin geslaag het om Sisera te keer, om uit die geveg te ontsnap, toe hulle 'n kans gehad het nie. Nog erger, dit is nie Debora nie maar die Engel van die Here wat Meros vervloek. Hierdie teregwysing kom dus direk van God af.
16 Maart 2025
RIGTERS 6:11 AFR53
Toe het die Engel van die Here gekom en gaan sit onder die terpentynboom wat by Ofra staan, wat aan Joas, die Abiësriet, behoort het, terwyl sy seun Gídeon juis koring uitslaan in die parskuip om dit te beveilig teen die Midianiete.
Israel roep tot God om hulle te verlos van die onderdrukking van die Midianiete.
Maar toe die kinders van Israel gedoen het wat verkeerd was in die oë van die Here, het die Here hulle oorgegee in die hand van die Midianiete, sewe jaar lank. RIGTERS 6:1 AFR53
God reageer deur 'n profeet te stuur om die mense te herinner aan Sy geskiedenis om hulle te red en hulle geskiedenis om Hom te minag. Israel se lyding is as gevolg van hul ongehoorsaamheid en aanbidding van valse gode.
En toe die kinders van Israel die Here aanroep vanweë die Midianiete, het die Here 'n profeet na die kinders van Israel gestuur, en dié het vir hulle gesê: So spreek die Here, die God van Israel: Ek self het julle laat optrek uit Egipte en julle uit die slawehuis uitgelei en julle gered uit die hand van die Egiptenaars en uit die hand van al julle verdrukkers en hulle voor julle uit verdrywe en hulle land aan julle gegee. En Ek het aan julle gesê: Ek is die Here julle God; julle mag die gode van die Amoriete in wie se land julle woon, nie vrees nie. Maar julle het nie na my stem geluister nie. RIGTERS 6:7-10 AFR53
Die Engel van die Here sit onder 'n terpentynboom by 'n plek genaamd Ofra en Hy lyk soos ‘n gewone reisiger. Die ligging van hierdie dorp is nie meer bekend nie, maar het aan 'n man met die naam Joas die Abiësriet behoort.
Naby die boom is Joas se seun Gideon besig om in die parskuip, koring te dors. Dit was moeilik want koring is in oop ruimtes gedors, gewoonlik op 'n heuwel, sodat die wind die kaf kon wegwaai. Nou moes Gideon dit in die wynpers doen wat weggesteek is sodat die Midianiete nie hul koring kon steel nie.
Die Engel van die Here verskyn aan Gideon en sê: Die Here is met jou, dapper held! Dit was 'n vreemde groet vir die skugter Gideon wat sy kos wegsteek vir potensiële vyande.
En die Engel van die Here het aan hom verskyn en vir hom gesê: Die Here is met jou, dapper held! RIGTERS 6:12 AFR53
Gideon het van die groot werke wat God in die verlede gedoen het, gehoor, maar tog wonder hy hoekom hy nie dieselfde groot werke in sy dag gesien het nie. Gideon het gedink die probleem lê by God (nou het die Here ons verwerp) – nie by hom en by die volk Israel as geheel nie. In werklikheid het Israel God verlaat – God het Israel nie verlaat nie.
Toe vra Gídeon Hom: Ag, my heer, as die Here met ons is, waarom het al hierdie dinge ons dan oorgekom? En waar is al sy wonders waar ons vaders ons van vertel het, deur te sê: Het die Here ons nie uit Egipte laat optrek nie? Maar nou het die Here ons verwerp en ons oorgegee in die hand van die Midianiete. RIGTERS 6:13 AFR53
God gaan nou vir Gideon gebruik om die volk uit die hand van die Midianiete te verlos. Let op hoe dit nou God is wat na Gideon toe draai en sy wantroue van die tafel af vee met ‘n direkte opdrag.
Toe draai die Here na hom toe en sê: Gaan in hierdie krag van jou en verlos Israel uit die hand van die Midianiete. Is dit nie Ek wat jou stuur nie? RIGTERS 6:14 AFR53
Dit is hoe Goddelike bemagtiging werk. God begin met wat ons het, en vermeerder dit deur Sy ingrype en betrokkenheid.
17 Maart 2025
RIGTERS 6:22 AFR53
Toe Gídeon bemerk dat dit die Engel van die Here was, sê Gídeon: Ag, Here Here! want ek het die Engel van die Here gesien van aangesig tot aangesig!
Gideon het homself nie gesien as iemand wat groot dinge vir God kon doen nie. Hy het homself as onbeduidend beskou, die swakste in sy stam, en dat hy die minste in sy eie familie was.
Maar hy vra Hom: Ag, Here, waarmee sou ek Israel verlos? Kyk, my geslag is die swakste in Manasse, en ek self die geringste in my familie. RIGTERS 6:15 AFR53
God se versekering aan Gideon was nie om sy selfvertroue op te bou nie, maar om hom te verseker dat God wel met hom is. Gideon het nie meer selfvertroue nodig gehad nie, hy het meer Godsvertroue nodig gehad.
Toe sê die Here vir hom: Ek sal met jou wees, sodat jy die Midianiete soos een man sal verslaan. RIGTERS 6:16 AFR53
Gideon vra vir God om vir hom ‘n teken te gee. Dit is nie heeltemal duidelik of Gideon hoop om te verifieer dat hierdie boodskap werklik van God af kom nie, of hoop om die teendeel te bewys, sodat hy vry kan wees van die verantwoordelikheid nie.
En hy antwoord Hom: As ek dan guns in u oë gevind het, doen vir my 'n teken, dat U dit is wat met my spreek. RIGTERS 6:17 AFR53
Die Engel van die Here stem genadiglik in om onder die terpentynboom te wag terwyl Gideon vir Hom 'n geskenk voorberei.
Verwyder U tog nie hiervandaan voordat ek by U kom en my gawe uitbring en voor U neersit nie. Hy sê toe: Ek sal bly totdat jy terugkom. RIGTERS 6:18 AFR53
Gideon doen baie moeite. Hy berei ‘n bok voor en maak ‘n efa meel se ongesuurde koeke. Hy bring toe die vleis in ‘n mandjie en die sous in ‘n pot en sit dit naby die Engel van die Here neer, onder die terpentynboom.
Toe het Gídeon ingegaan en 'n bokkie berei, en van 'n efa meel ongesuurde koeke; die vleis het hy in 'n mandjie gesit en die sous in 'n pot gegooi; en hy het dit na Hom uitgebring onder die terpentynboom en dit naby neergesit. RIGTERS 6:19 AFR53
Gideon word beveel om die vleis en die ongesuurde koeke op ‘n rots te sit en die sous daaroor uit te gooi, en hy doen dit.
Maar die Engel van God het vir hom gesê: Neem die vleis en die ongesuurde koeke, en sit dit op hierdie rots neer en gooi die sous daaroor uit. En hy het so gedoen. RIGTERS 6:20 AFR53
Die Engel van die Here steek Sy staf uit en raak daarmee aan die vleis. Vuur kom toe op uit die rots en verteer al die kos.
Daarop steek die Engel van die Here die punt van die staf wat in sy hand was, uit en raak die vleis en die ongesuurde koeke aan; toe gaan daar vuur op uit die rots en verteer die vleis en die ongesuurde koeke. Intussen het die Engel van die Here verdwyn uit sy oë. RIGTERS 6:21 AFR53
Intussen het die Engel van die Here verdwyn uit sy oë, en Gideon besef dat hy nie met ‘n mens gepraat het nie, maar met die Engel van die Here, en hy skrik groot.
Gelukkig sê God vir hom: Vrede vir jou! Vrees nie! Jy sal nie sterwe nie.
18 Maart 2025
RIGTERS 13:3 AFR53
Maar die Engel van die Here het aan die vrou verskyn en vir haar gesê: Kyk, jy is onvrugbaar en het geen kinders gehad nie, maar jy sal swanger word en 'n seun baar.
Hoofstuk 13 begin met 'n al te bekende stelling - die kinders van Israel het weer gedoen wat verkeerd is in die oë van die Here! As gevolg van hul optredes is hulle weereens gestraf. Die keer het God hulle nou al vir veertig jaar in die hand van die Filistyne oorgegee. Ons kan net aanneem dat dit nie goed gaan met die volk van God nie.
En toe die kinders van Israel weer doen wat verkeerd is in die oë van die Here, het die Here hulle oorgegee in die hand van die Filistyne, veertig jaar lank. RIGTERS 13:1 AFR53
Let op dat die normale patroon, van die Israeliete wat God roep, nie hier gevolg word nie, maar dat God uit eie beweging na die veertig jaar, besluit om iets aan die situasie te doen. Die verhaal begin by Manoag en sy vrou wat gebly het in Sorea en uit die stam van Dan was. Alhoewel Manoag se naam genoem word en nie dié van sy vrou nie, blyk dit van die begin af dat sy die eintlike kontakpunt met God is. Ons word vertel dat sy onvrugbaar en kinderloos was.
En daar was 'n man uit Sórea, uit die geslag van die Daniete, met die naam van Manóag; en sy vrou was onvrugbaar en het geen kinders gehad nie. RIGTERS 13:2 AFR53
Die Engel van die Here verskyn aan haar, nie aan haar man nie, en belowe vir haar ‘n kind. Sy, die kinderlose, sal swanger word en haar skande sal weggeneem word.
Die Engel van die Here gee vir die vrou in fyn detail hoe sy moet lewe en hoe die kind moet lewe – totaal toegewy aan die Here.
Neem jou dan nou tog in ag en drink geen wyn of sterk drank nie en eet niks wat onrein is nie. Want kyk, jy sal swanger word en 'n seun baar, en geen skeermes mag op sy hoof kom nie; want die seun sal van die moederskoot af 'n nasireër van God wees, en hy sal Israel begin verlos uit die hand van die Filistyne. RIGTERS 13:4-5 AFR53
Sy vertel dié gebeure vir haar man, wat onmiddellik bid dat die man van God weer sal verskyn aan hulle sodat hulle kan weet wat hulle moet doen met die kind. Sy vrou het hom vertel, maar hy wil dit self hoor.
En Manóag het tot die Here gebid en gesê: Ag, Here, laat tog die man van God wat U gestuur het, nog 'n keer na ons toe kom, dat hy ons kan leer hoe ons moet maak met die seun wat gebore sal word. RIGTERS 13:8 AFR53
Sy versoek word verhoor, maar die Engel verskyn nie direk aan hom nie, maar eers weer net aan sy vrou.
En God het geluister na die stem van Manóag, sodat die Engel van God nog 'n keer na die vrou gekom het terwyl sy in die veld sit en haar man Manóag nie by haar was nie. En die vrou het haastig geloop en haar man dit vertel en vir hom gesê: Kyk, die man het aan my verskyn wat die ander dag na my gekom het. RIGTERS 13:9-10 AFR53
En as die vrou hom gaan haal, en Manoag die Engel vra hoe die kind moet lewe, dan verwys hy Manoag net na alles wat hy reeds vir sy vrou gesê het, en beklemtoon haar rol, eerder as dié van die kind.
Toe sê die Engel van die Here aan Manóag: Vir alles wat Ek aan die vrou gesê het, moet sy haar in ag neem. Van alles wat van die wingerdstok afkomstig is, mag sy nie eet nie; en geen wyn of sterk drank moet sy drink nie en niks eet wat onrein is nie; alles wat Ek haar beveel het, moet sy onderhou. RIGTERS 13:13-14 AFR53
19 Maart 2025
RIGTERS 13:16 AFR53
En die Engel van die Here antwoord Manóag: Al hou jy My op, Ek sal nie van jou brood eet nie; maar as jy 'n brandoffer wil berei, offer dit dan aan die Here. Want Manóag het nie geweet dat dit die Engel van die Here was nie.
Manoag wil gasvry wees en bied aan om ‘n bokkie gaar te maak, maar die Engel weier om daarvan te eet, en beveel aan dat dit as ‘n brandoffer – wat met sondevergifnis verbind word – vir God geoffer word.
Manoag is egter nuuskierig wie die engel regtig is, en vra die man se naam, want hy het nog nie regtig besef wat besig is om hier te gebeur nie.
Daarop vra Manóag die Engel van die Here: Wat is u naam, dat ons U kan vereer as u woord uitkom? RIGTERS 13:17 AFR53
Die Engel van die Here beskryf egter sy Naam as te wonderlik om uit te spreek.
En die Engel van die Here sê vir hom: Waarom vra jy dan na my naam terwyl hy wonderbaar is? RIGTERS 13:18 AFR53
Die Hebreeuse woord ‘pala’ wat hier met wonderlik vertaal word, verbind hierdie Engel op ‘n subtiele wyse beide aan God - die Bewerker van wonderdade,
o Here, wie is soos U onder die gode? Wie is soos U, verheerlik in heiligheid, gedug in roemryke dade, een wat wonders doen? EXODUS 15:11 AFR53
en aan die Messias - die Wonderbare Raadsman.
Want 'n Kind is vir ons gebore, 'n Seun is aan ons gegee; en die heerskappy is op sy skouer, en Hy word genoem: Wonderbaar, Raadsman, Sterke God, Ewige Vader, Vredevors —. JESAJA 9:5 AFR53
Manoag offer daarom ‘n bokkie, net soos Gideon vroeër. En net soos by Gideon eet die Engel nie van die vleis nie, maar laat ‘n vlam uit die altaar die bokkie verteer en styg op ‘n wonderbaarlike manier in die altaarvlam hemelwaarts.
Toe neem Manóag die bokkie en die spysoffer en offer dit op die rots aan die Here terwyl Hy wonderbaarlik handel voor die oë van Manóag en sy vrou: toe die vlam van die altaar opstyg na bo, het die Engel van die Here in die vlam van die altaar opgevaar; en Manóag en sy vrou het dit gesien en met hulle aangesig op die grond geval. RIGTERS 13:19-20 AFR53
Die besef daag uiteindelik by Manoag op dat hy inderdaad met God self te doene gehad het. Op haar man se angstige voorspelling dat hulle nou sal doodgaan, omdat hulle God gesien het, sê sy net: die Here sou dan nie ons offer aanvaar het nie, die Engel laat sien het, en boonop die wonderlike nuus van ‘n seun gegee het nie.
En die Engel van die Here het verder nie meer aan Manóag en sy vrou verskyn nie. Daarop bemerk Manóag dat dit die Engel van die Here was. En Manóag sê vir sy vrou: Ons sal sekerlik sterwe, omdat ons God gesien het. RIGTERS 13:21-22 AFR53
Die vrou noem haar seun Simson, ‘klein son’, ‘n profesie van die lig wat hy vir Israel in hulle stryd met die Filistyne gebring het. Hoewel dit net ‘n tydelike verlossing sou wees, het dit getuig van die ‘groot Son’ wat later die Messias vir die wêreld sou word.
En die vrou het 'n seun gebaar en hom Simson genoem; en die kind het groot geword, en die Here het hom geseën. RIGTERS 13:24 AFR53
20 Maart 2025
I SAMUEL 4:4 AFR53
Daarop het die manskappe na Silo gestuur, en hulle het die verbondsark van die Here van die leërskare wat op die gérubs troon, daarvandaan gaan haal; en die twee seuns van Eli, Hofni en Pínehas, was daar by die verbondsark van God.
Ons kyk na die gedeelte omdat die verbondsark met die goue gerubs op die versoendeksel betrokke is.
Dit is ‘n tragiese verhaal. Israel veg sonder om seker te maak of God met hulle is, en dan word hulle verslaan.
Toe die Filistyne hulle opstel om Israel te ontmoet, en die geveg ontwikkel, is Israel voor die Filistyne verslaan; en hulle het op die vegterrein in die veld omtrent vierduisend man doodgeslaan. I SAMUEL 4:2 AFR53
Dan neem hulle verbondsark saam op die volgende veldtog, maar weereens sonder om God te raadpleeg.
Terwyl die manskappe die laer inkom, sê die oudstes van Israel: Waarom het die Here ons vandag voor die Filistyne verslaan? Laat ons die verbondsark van die Here uit Silo na ons toe bring, dat dit onder ons inkom en ons verlos uit die hand van ons vyande.Daarop het die manskappe na Silo gestuur, en hulle het die verbondsark van die Here van die leërskare wat op die gérubs troon, daarvandaan gaan haal; en die twee seuns van Eli, Hofni en Pínehas, was daar by die verbondsark van God.”
I SAMUEL 4:3-4 AFR53
Wanneer gevegte tussen die Israeliete en die Filistyne hervat, stem die uitslag nie ooreen met wat enige kant verwag het nie. Die Filistyne was doodbang oor wat hulle as die koms van Israel se God beskou het.
En die Filistyne het bang geword, want hulle het gesê: God het in die laer gekom! En hulle het gesê: Wee ons, want so iets het gister en eergister nie gebeur nie. I SAMUEL 4:7 AFR53
Die Filistyne het aangeneem dat dit tot hul nederlaag sou lei. Die Israeliete het ook so gedink. Hulle het aangeneem dat die blote teenwoordigheid van die verbondsark in hul kamp beteken het dat God hulle absoluut oorwinning sou gee.
Die teenoorgestelde gebeur. Nadat die Filistyne besluit het om soos mans te veg, ongeag wat gebeur, verdryf hulle die Israeliete maklik, en het agt keer soveel doodgemaak as in die eerste skermutseling. Diegene onder Israel wat oorleef het, hardloop vir hul lewens terug na hul huise en families. Die weermag word in 'n enkele geveg uitgewis.
Toe het die Filistyne geveg, en Israel is verslaan, sodat hulle gevlug het, elkeen na sy tente toe. En die slagting was baie groot: van Israel het daar dertigduisend voetgangers geval. I SAMUEL 4:10 AFR53
Dit was die begin van dekades van oorlog teen die Filistyne (seevolke) wat eers in die tyd van Dawid tot ‘n einde kom. Die Filistyne het aan die kus gebly, nadat hulle min of meer dieselfde tyd as die Israeliete hulself daar gevestig het.
21 Maart 2025
I SAMUEL 29:9 AFR53
Maar Agis het Dawid geantwoord en gesê: Ek weet dat jy goed is in my oë soos 'n engel van God, maar die owerstes van die Filistyne sê: Hy mag nie met ons saam optrek in die geveg nie.
Die Filistyne het al reeds 'n diep inval in die Israelitiese gebied gemaak en was van voorneme om 'n doodskoot aan Israel toe te dien. Die twee leërs het in afwagting van die geveg teenoor mekaar laer opgeslaan.
En die Filistyne het hulle hele leër by Afek versamel, terwyl Israel laer opgeslaan het by die fontein wat by Jísreël is. I SAMUEL 29:1 AFR53
Dawid woon tans by die Filistyne, want toe hy mismoedig was omdat Saul hom wou doodmaak, het hy die volk van God en die land Israel verlaat en sy lot by die Filistyne gewerp. Dawid bevind hom nou op 'n plek waar hy nie gedink het hy ooit sou wees nie: onder die goddeloses, gereed om teen God se volk te veg.
Die Filistynse owerstes hou nie daarvan dat Dawid en sy manne in hul midde is nie. Dawid is nie een van hulle nie, hulle is Hebreërs, hulle aanbid 'n ander God, en hulle hoort nie by die Filistyne nie.
Die Filistynse leiers kon dit sien waarvoor Dawid blind was. Dawid het soos 'n Filistyn begin dink en optree en was gereed om saam met hulle teen die volk van God te veg. Maar, die Filistynse leiers kon sien dat dit nie reg was nie, selfs toe Dawid nie kon nie.
Toe die vorste van die Filistyne by honderde en by duisende verbytrek, maar Dawid en sy manne in die agterhoede met Agis saam verbytrek, vra die owerstes van die Filistyne: Wat soek hierdie Hebreërs? En Agis sê aan die owerstes van die Filistyne: Dit is mos Dawid, die onderdaan van Saul, die koning van Israel, wat nou al dae of al jare by my is, sonder dat ek iets in hom gevind het van die dag af dat hy oorgeloop het, tot vandag toe. I SAMUEL 29:2-3 AFR53
Die ander Filistynse leiers was glad nie eens met Agis nie. Hulle het Dawid nie vertrou nie en hulle was bang dat hy in die geveg teen die Filistyne sou draai om homself in Saul se guns terug te bring.
Maar die owerstes van die Filistyne het baie kwaad vir hom geword, en die owerstes van die Filistyne het aan hom gesê: Stuur die man terug, dat hy kan teruggaan na die plek wat u hom aangewys het, en laat hom nie met ons saam in die geveg aftrek, dat hy nie vir ons in die geveg 'n teëstander word nie. Want waarmee kan hierdie man hom aangenaam maak by sy heer? Is dit nie met die hoofde van hierdie manne nie? I SAMUEL 29:4 AFR53
Dawid wou met die Filistyne teen Israel veg, maar God het dit nie toegelaat nie. Dawid se hart was op 'n slegte plek, maar God het hom nie verlaat nie. Hy moes God op baie maniere hoor praat het, maar hy het nie. In plaas daarvan om huis toe te gaan het hy teruggekeer na die land van die Filistyne. Dit sal 'n dramatiese krisis verg om David terug te bring na waar hy behoort te wees.
Maak jou dan nou môre vroeg klaar met die dienaars van jou heer wat met jou saamgekom het. Julle moet dus môre vroeg klaarmaak, en as dit vir julle lig word, trek dan weg. En Dawid het vroeg klaargemaak, hy en sy manne, om in die môre heen te gaan, om terug te trek na die land van die Filistyne; maar die Filistyne het opgetrek na Jísreël. I SAMUEL 29:10-11 AFR53
Agis het vir Dawid gesê dat hy ‘n goeie mens was, dat hy so goed was soos ‘n engel van God, maar dat hy nogtans nie saam met die Filistyne in die geveg kon veg nie.
22 Maart 2025
II SAMUEL 6:2 AFR53
en Dawid het hom klaargemaak en met al die mense opgetrek wat by hom was, van Báäle-Juda, om die ark van God, waaroor die Naam uitgeroep is, die Naam van die Here van die leërskare wat op die gérubs troon, daarvandaan te gaan haal.
Dawid trek met militêre mag op om die verbondsark te gaan haal by Baäla-Juda, ‘n ouer naam vir Kirjat-Jearim.
Hy maak aanvanklik die fout om die ark op die Filistynse manier op ‘n nuwe wa aan te ry, terwyl Numeri 4 se voorskrifte bepaal dat die ark slegs deur Leviete met draaghoute gedra mag word.
Volgens die bevel van die Here deur tussenkoms van Moses is hulle aangewys elkeen vir sy diens en vir sy drawerk; naamlik die geteldes, soos die Here Moses beveel het. NÚMERI 4:49 AFR53
Dit lei tot die tragiese dood van Ussa wat probeer keer dat die ark van die wa afval. Sy dood is nie net die gevolg van sy ongeoorloofde aanraking van die ark nie, maar ook moontlik omdat God met die struikeling van die osse gewys het dat dit nie die regte manier is om die ark te hanteer nie.
Dawid is aanvanklik diep ontsteld oor God se optrede, maar besef uiteindelik dat hy nie God geken het in die proses nie.
Want omdat julle in die begin nie by was nie, het die Here onse God teen ons uitgebreek, omdat ons Hom nie gesoek het soos dit behoort nie. Daarop het die priesters en die Leviete hulle geheilig om die ark van die Here, die God van Israel, te gaan haal. I KRONIEKE 15:13-14 AFR53
Na 3 maande wat die ark van God by Obed-Edom (moontlik in die Filistynse stad Gat, maar kan ook ‘n Leviet gewees het) gestaan het, en net vir hom voorspoed gebring het,
Dawid en die oudstes van Israel en die owerstes oor duisend het toe gegaan om die verbondsark van die Here met vreugde uit die huis van Obed-Edom te gaan haal. I KRONIEKE 15:25 AFR53
bring Dawid die ark op die regte manier die Dawidstad in.
En die seuns van die Leviete het die ark van God, soos Moses volgens die woord van die Here beveel het, op hulle skouers gedra, met die draaghoute op hulle. I KRONIEKE 15:15 AFR53
Hulle offer sewe bulle en sewe ramme, en die hele Israel het gejuig en musiek gemaak.
En terwyl God die Leviete help wat die verbondsark van die Here dra, het hulle sewe bulle en sewe ramme geoffer. En Dawid het 'n mantel van fyn linne aangehad, ook al die Leviete wat die ark gedra het, en die sangers en Kenánja, die owerste oor die voordrag van die sangers; en Dawid het 'n linneskouerkleed aangehad. En die hele Israel het die verbondsark van die Here gaan haal met gejuig en basuingeklank en met trompette en simbale, onderwyl hulle musiek maak op harpe en siters. I KRONIEKE 15:26-28 AFR53
Weereens word die verbondsark met die versoendeksel van goud en die twee gerubs daarop in die Skrif genoem.
23 Maart 2025
II SAMUEL 22:11 AFR53
En Hy het op 'n gérub gery en gevlieg; ja, Hy het verskyn op die vlerke van die wind.
Die hoofstuk begin met Dawid wat ‘n loflied rig aan God en kom amper woordeliks ooreen met Psalm 18.
Dawid ‘sien’ God wat kom om hom te help, met heerlikheid en spoed. God het Dawid so vinnig te hulp gesnel dat dit gelyk het of Hy op ‘n gerub gery en gevlieg het, op die vlerke van die wind.
In die oorspronklike Hebreeuse taal word hierdie gedeelte in sintuig en klank verstommend goed verbind... Die vlerkklap, die beroering en gejaag deur die lug word hier op 'n baie buitengewone wyse uitgedruk.
Dawid was gemotiveer deur God se geweldige hulp om hom van Saul en sy baie ander vyande te red.
En Dawid het die woorde van hierdie lied tot die Here gespreek op die dag toe die Here hom gered het uit die hand van al sy vyande en uit die hand van Saul. II SAMUEL 22:1 AFR53
Dawid sien God as sy rots, sy bergvesting en sy redder, en hy gee lof aan God wat hom bystaan en hom van sy vyande verlos het.
En hy het gesê: Die Here is my rots en my bergvesting en my redder; God is my rots by wie ek skuil; my skild en die horing van my heil, my rotsvesting en my toevlug, my verlosser; van geweld het U my verlos. Ek roep die Here aan wat lofwaardig is, en van my vyande word ek verlos. II SAMUEL 22:2-4 AFR53
Golwe... vloede... smarte... strikke. Gevaar het Dawid van alle kante omring - fisies, geestelik, emosioneel en sosiaal - Dawid was op die randjie van ondergang toe hy tot God geroep het.
Want die golwe van die dood het my omring, strome van onheil het my oorval. Bande van die doderyk het my omring, strikke van die dood het my teëgekom. Toe ek benoud was, het ek die Here aangeroep, en ek het geroep tot my God; en uit sy paleis het Hy my stem gehoor, en my hulpgeroep was in sy ore. II SAMUEL 22:5-7 AFR53
God was so besorg oor Dawid se probleem dat dit vir Dawid gelyk het asof God die aarde skud om in sy behoeftes te voorsien.
Toe het die aarde geskud en gebewe, die fondamente van die hemel het gesidder en geskud, omdat Hy toornig was. Rook in sy neus het opgegaan, en 'n vuur uit sy mond het verteer; kole uit Hom het gebrand. En Hy het die hemel gebuig en neergedaal, en wolkedonkerheid was onder sy voete. II SAMUEL 22:8-10 AFR53
God het my gevat... Hy het my getrek... Hy het my verlos: Dawid het gesien hoe God al daardie majesteit en krag aanwend om in sy nood te voorsien.
Uit die hoogte het Hy sy hand uitgestrek, Hy het my gegryp, my uit groot waters getrek. Hy het my verlos van my magtige vyand, van my haters, omdat hulle te sterk was vir my. Hulle het my oorval op die dag van my nood, maar die Here was my steun. II SAMUEL 22:17-19 AFR53
Dawid het 'n gevoel van God se behae in hom gehad. Sy pleidooi vir verlossing was gewortel in verhouding, nie bloot in 'n begeerte om te oorleef nie.
24 Maart 2025
II SAMUEL 24:16 AFR53
Maar toe die engel sy hand uitsteek na Jerusalem om dit te verwoes, het dit die Here berou oor die onheil, en Hy het aan die engel wat die verwoesting onder die volk moes aanrig, gesê: Genoeg, trek nou jou hand terug! Die engel van die Here was toe by die dorsvloer van Arauna, die Jebusiet.
Die vernietigende engel word gestuur om Israel met pes te teister as straf vir Dawid se sensus.
Die woord wat met vernietiger of verwoester (mashkhit) vertaal word, gee ons egter ’n leidraad oor wie die vernietiger was.
Die term mashkhit word in slegs drie skrifgedeeltes gebruik om goddelike oordeel te beskryf: In Eksodus 12:23, 2 Samuel 24:16, en 1 Kronieke 21:15. Hierdie laaste twee skrifgedeeltes beskryf dieselfde gebeurtenis – die oordeel oor Dawid se sonde wat deur die Engel van die Here uitgevoer is.
En God het 'n engel na Jerusalem gestuur om dit te verwoes; en terwyl hy dit verwoes, het die Here dit gesien, en dit het Hom berou oor die onheil, en Hy het aan die engel wat die verwoesting moes aanrig, gesê: Genoeg, trek nou jou hand terug! En die engel van die Here het by die dorsvloer van Ornan, die Jebusiet, gestaan. I KRONIEKE 21:15 AFR53
In Exodus sien ons hoe God direk, in die vorm van Sy engel, teen die gode en mense van Egipte opgetree het.
Want die Here sal deurtrek om die Egiptenaars swaar te tref. Maar wanneer Hy die bloed sien aan die bo-drumpel en aan die twee deurposte, sal die Here by die deur verbygaan en die verderwer nie toelaat om in julle huise in te gaan om te slaan nie. EXODUS 12:23 AFR53
’n Identifikasie van die vernietiger met die Engel van die Here word ook miskien deur Sagaria gesuggereer in die konteks van die Dag van die Here.
In dié dag sal die Here die inwoners van Jerusalem rondom beskut, en die struikelende onder hulle sal in dié dag wees soos Dawid, en die huis van Dawid soos 'n hemelse wese, soos die Engel van die Here voor hulle uit. Ook sal Ek in dié dag daarna soek om al die nasies wat teen Jerusalem aankom, te verdelg. Maar oor die huis van Dawid en oor die inwoners van Jerusalem sal Ek uitgiet die Gees van genade en smekinge; en hulle sal opsien na My vir wie hulle deurboor het, en hulle sal oor Hom rouklaag soos 'n mens rouklaag oor 'n enigste seun en bitterlik oor Hom ween soos 'n mens bitterlik ween oor 'n eersgebore kind. SAGARÍA 12:8-10 AFR53
Die gedeelte identifiseer die engel duidelik met God wat dreig om al die nasies wat teen Jerusalem en Sy volk aankom, te vernietig. Die verwysing na diegene wat rouklaag oor ‘n enigste seun, is 'n treffende sinspeling op die laaste plaag teen Egipte en die doodsengel.
Dat die vernietiger, God se spesiale engel is, behoort geen verrassing te wees nie. Ons het die engel ook gesien tydens sy verskyning aan Josua as bevelvoerder van die leër van die Here.
En terwyl Josua by Jérigo was, slaan hy sy oë op en kyk, en daar staan 'n man teenoor hom met 'n ontblote swaard in sy hand; en Josua het na hom gegaan en hom gevra: Behoort U by ons of by ons vyande? En Hy sê: Nee, maar Ek is die leërowerste van die Here; Ek het nou gekom. Toe val Josua met sy aangesig op die grond en buig hom neer en vra Hom: Wat wil my Here aan sy dienskneg sê? JOSUA 5:13-14 AFR53
25 Maart 2025
I KONINGS 13:18 AFR53
Maar hy sê vir hom: Ek is ook 'n profeet net soos jy, en 'n engel het met my gespreek deur die woord van die Here en gesê: Bring hom terug saam met jou na jou huis, dat hy brood kan eet en water kan drink. Hy het vir hom gelieg.
‘n Anonieme profeet van die Suidelike Koninkryk word deur God gebruik om ‘n profesie uit te spreek oor Jerobeam, die koning van die Noordelike Koninkryk.
In plaas daarvan dat hierdie woord egter direk aan Jerobeam gegee word, word hierdie profesie gespreek tot die altaar waar Jerobeam staan.
Die profesie sê: Vir die huis van Dawid sal 'n kind met die naam van Josia gebore word, en op jou (die altaar) moet hy die priesters van die hoogtes offer.
Dit is 'n merkwaardige profesie wat 340 jaar later presies vervul sou word.
En ook die altaar wat in Bet-el was, die hoogte wat Jeróbeam, die seun van Nebat, gebou het, wat Israel laat sondig het, ook daardie altaar en die hoogte het hy afgebreek en die hoogte verbrand; hy het dit tot stof vermaal en die heilige boomstam verbrand. En toe Josía hom omdraai, sien hy die grafte wat daar op die berg was; en hy het die bene uit die grafte laat haal en op die altaar verbrand en dit verontreinig, volgens die woord van die Here wat verkondig is deur die man van God wat hierdie woorde uitgeroep het. II KONINGS 23:15-16 AFR53
Hierdie was 'n spesiale teregwysing en bron van kommer vir Jerobeam, wat altyd bewus was van die bedreiging van sy buurman in die suide.
Die koning nooi die profeet uit om saam met hom te eet, maar die profeet weier botweg en sê dat God hom beveel het om geen gasvryheid van enige persoon aan te neem nie.
Want so het die Here my bevel gegee deur sy woord en gesê: Jy mag geen brood eet of water drink nie, en jy mag nie terugkeer met die pad waarmee jy gegaan het nie. Hy het toe met 'n ander pad gegaan en nie teruggekeer met die pad waarmee hy na Bet-el gekom het nie. I KONINGS 13:9-10 AFR53
‘n Nuuskierige ou profeet wat in Bet-el woonagtig was, hoor van die jong profeet wat deur God gestuur was en van die profesie wat hy uitgespreek het en hy maak ‘n plan om hom te ontmoet.
En hy het agter die man van God aan gegaan en hom aangetref terwyl hy onder die terpentynboom sit; en hy sê vir hom: Is jy die man van God wat uit Juda gekom het? En hy antwoord: Ja. I KONINGS 13:14 AFR53
Vir dieselfde rede hoekom hy nie die koning se gasvryheid wou aanvaar nie, wil die jong profeet ook nie die ou profeet se gasvryheid aanvaar nie. Maar die slinkse ou profeet lieg vir die jong man en sê vir hom dat ‘n engel met hom gepraat het en dat God se planne verander het. Hy mag maar saam met hom kom eet. Die jong profeet laat hom oortuig en gaan eet saam met die ouer man.
Terwyl hulle eet kom die woord van die Here toe wel aan die ou profeet met ‘n oordeelsboodskap aan die jonger profeet.
Maar terwyl hulle aan tafel sit, kom die woord van die Here tot die profeet wat hom laat omdraai het; I KONINGS 13:20 AFR53
Omdat hy ongehoorsaam aan God was sal sy lyk nie by die van sy vaders begrawe word nie.
Op pad terug huis toe word hy deur ‘n leeu doodgemaak. Die ou profeet hoor daarvan, ry op sy esel soontoe, kry die lyk van die jong profeet en begrawe hom in sy dorp.
26 Maart 2025
I KONINGS 19:5 AFR53
Daarop gaan hy lê en raak onder 'n besembos aan die slaap; en kyk, daar raak 'n engel hom aan en sê vir hom: Staan op, eet!
Elia het pas die grootste hoogtepunt van sy bediening beleef toe hy die profete van Baäl op die berg Karmel verslaan het. Vuur het uit die hemel neergedaal, die volk Israel het God erken, en die valse profete is almal doodgemaak.
Die ervaring is egter gevolg deur 'n episode van vrees en mislukking. Elia was bang vir koningin Isebel, en het gevlug vir sy lewe. Die rede word duidelik gestel:
En Agab het aan Isébel meegedeel alles wat Elía gedoen het, ja, alles — hoe hy al die profete met die swaard gedood het. Daarop stuur Isébel 'n boodskapper na Elía om te sê: Mag die gode so doen en so daaraan toedoen — sekerlik sal ek môre sulke tyd jou siel maak soos die siel van een van hulle. I KONINGS 19:1-2 AFR53
Hierdie doodsdreigement het veroorsaak dat Elia 'n dagreis na die woestyn gevlug het. Op 'n stadium was Elia so moedeloos dat hy begeer het om te sterf.
maar self het hy 'n dagreis ver die woestyn ingegaan en daar onder 'n besembos gaan sit en gewens dat hy mag sterwe. En hy sê: Dit is genoeg, neem nou my siel weg, Here, want ek is nie beter as my vaders nie. I KONINGS 19:4 AFR53
In reaksie hierop het God 'n engel gestuur om vir Elia kos en drank te bring voor en nadat hy geslaap het. Ná die rus en voeding het Elia ’n veertig dae lange reis na die berg Horeb onderneem om God te ontmoet.
Toe hy opkyk, was daar aan sy koppenent 'n broodkoek, op warm klippe gebak, en 'n kruik water. En hy het geëet en gedrink en weer gaan lê. En die engel van die Here het weer vir die tweede maal gekom en hom aangeraak en gesê: Staan op, eet; anders is die pad vir jou te veel. Hy het toe opgestaan en geëet en gedrink en deur die krag van die voedsel veertig dae en veertig nagte lank geloop tot by die berg van God, Horeb. I KONINGS 19:6-8 AFR53
God vra vir Elia hoekom hy na so 'n afgeleë plek gevlug het en Elia se antwoord is veelseggend.
Hy het gedink hy is die enigste verdediger van God se naam in Israel, want al die ander profete is doodgemaak, en hulle wou hom ook doodmaak. Dit het gelyk of Isebel die stryd gewen het, en daarom het hy gevlug.
En hy antwoord: Ek het baie geywer vir die Here, die God van die leërskare; want die kinders van Israel het u verbond verlaat, u altare afgebreek en u profete met die swaard gedood, sodat ek alleen oorgebly het, en hulle soek my lewe om dit weg te neem. I KONINGS 19:10 AFR53
God bring toe ‘n belangrike woord van troos aan Elia - hy was nie alleen nie! Daar was nog seweduisend ander verdedigers van God in Israel.
Maar Ek sal seweduisend in Israel laat oorbly, al die knieë wat nie voor Baäl gekniel en elke mond wat hom nie gesoen het nie. I KONINGS 19:18 AFR53
27 Maart 2025
II KONINGS 1:3 AFR53
Maar die Engel van die Here het vir Elía, die Tisbiet, gesê: Maak jou klaar, gaan op, die boodskappers van die koning van Samaría tegemoet, en spreek met hulle: Gaan julle, omdat daar glad geen God in Israel is nie, om Baäl-Sebub, die god van Ekron, te raadpleeg?
Koning Ahasia van die Noordelike Koninkryk val deur die tralievenster in sy bo-kamer en word baie siek. Hy stuur toe boodskappers na Baäl-Sebub, die god van Ekron, om te bepaal of hy van sy wonde sal herstel.
En Ahásia het deur die tralievenster in sy bo-kamer, in Samaría, geval en siek geword. Toe stuur hy boodskappers uit en sê vir hulle: Gaan raadpleeg Baäl-Sebub, die god van Ekron, of ek van hierdie siekte gesond sal word. II KONINGS 1:2 AFR53
Terwyl hulle op pad is, beveel die Engel van die Here die profeet Elia om die boodskappers te onderskep en hulle terug te stuur na koning Ahasia met 'n boodskap van God om hom te vra waarom hy raad by Baäl-Sebub, 'n valse god, in plaas van die God van Israel gesoek het.
Daarom sê God, moet Elia vir die koning sê dat hy nie van sy bed sal afklim nie, hy sal sekerlik sterwe.
Daarom dan, so sê die Here: Van die bed waar jy op geklim het, sal jy nie afkom nie, want jy sal sekerlik sterwe. En Elía het gegaan. II KONINGS 1:4 AFR53
Toe koning Ahasia hierdie boodskap hoor, was hy woedend, en toe hy hoor die man met die boodskap was Elia, stuur hy troepe om die profeet te vang.
En hulle antwoord hom: 'n Man met 'n harige mantel en omgord met 'n leergord om sy heupe. Toe sê hy: Dit is Elía, die Tisbiet! En hy het 'n owerste van vyftig met sy vyftig na hom gestuur. En toe hy na hom opklim, terwyl hy juis op die top van die berg sit, sê hy vir hom: Man van God, die koning spreek: Kom af! II KONINGS 1:8-9 AFR53
Twee keer word ‘n owerste van vyftig man met sy vyftig na Elia gestuur en twee keer beveel Elia dat vuur uit die hemel kom om die troepe te verteer.
Die kaptein van die derde owerste smeek Elia nederig om genade vir sy lewe en dié van sy manskappe. Die Engel van die Here sê vir Elia om hierdie kaptein te vergesel na die koning toe.
Toe sê die Engel van die Here vir Elía: Gaan saam met hom af; wees nie bevrees vir hom nie. En hy het opgestaan en saam met hom na die koning afgegaan. II KONINGS 1:15 AFR53
Elia praat met die koning en sê omdat hy boodskappers na Baäl-Sebub, die god van Ekron, gestuur het om die te raadpleeg, in plaas daarvan om God eerder te raadpleeg, sal hy nie van sy bed opstaan nie, hy sal sekerlik sterwe.
en met hom gespreek: So sê die Here: Omdat jy boodskappers gestuur het om Baäl-Sebub, die god van Ekron, te raadpleeg — is dit omdat daar glad geen God in Israel is om sy woord te raadpleeg nie? — daarom sal jy van die bed waar jy op geklim het, nie afkom nie, want jy sal sekerlik sterwe. II KONINGS 1:16 AFR53
Die koning het toe gesterf volgens die woord van God wat Elia gespreek het.
En hy het gesterwe volgens die woord van die Here wat Elía gespreek het; en Joram het in sy plek koning geword in die tweede jaar van Joram, die seun van Jósafat, die koning van Juda; want hy het geen seun gehad nie. II KONINGS 1:17 AFR53
28 Maart 2025
II KONINGS 6:16 AFR53
Maar hy antwoord: Vrees nie; want die wat by ons is, is meer as die wat by hulle is.
Elisa het nie die korrupte konings van Israel (die Noordelike Koninkryk) ondersteun nie, maar hy het geweet dat dit nog erger was vir Israel om deur Sirië verower en onderwerp te word. Daarom het hy vir die koning van Israel goddelik geïnspireerde spioenasie inligting gegee.
By meer as een geleentheid, en met betrekking tot verskillende invalle van die Arameërs, het Elisa, die man van God, die koning vooraf gewaarsku.
Maar die man van God het die koning van Israel laat weet: Pas op dat u nie deur daardie plek trek nie, want die Arameërs trek daarheen af. Daarom het die koning van Israel na die plek gestuur waarvan die man van God met hom gespreek en waarvoor hy hom gewaarsku het. En hy was daar op sy hoede, nie net een maal of twee maal nie. II KONINGS 6:9-10 AFR53
Die koning van Sirië was natuurlik verward oor die manier waarop die koning van Israel al die planne van Sirië vooraf geweet het. Hy was oortuig dat daar 'n verraaier onder hulle was, totdat een dienskneg geopenbaar het dat Elisa, die profeet wat in Israel is, hierdie dinge geweet en geopenbaar het.
Toe word die hart van die koning van Aram hieroor onrustig, en hy roep sy dienaars en sê vir hulle: Kan julle my nie te kenne gee wie van ons mense vir die koning van Israel is nie? En een van sy dienaars antwoord: Nee, my heer die koning, maar Elísa, die profeet wat in Israel is, kan die koning van Israel die woorde te kenne gee wat u in u slaapkamer spreek. II KONINGS 6:11-12 AFR53
Noudat die koning verstaan wat aangaan maak hy reg om Elisa te vang sodat hy nie meer vir Israel kan help nie. Hy stuur toe ‘n groot magsvertoon van perde en strydwaens en ‘n swaar leër en omsingel die stad in die nag.
En hy sê: Gaan kyk waar hy is, dat ek hom kan laat vang. En daar is aan hom te kenne gegee en gesê: Hy is daar in Dotan. So het hy dan daarheen perde en strydwaens en 'n swaar leër gestuur, en hulle het in die nag gekom en die stad omsingel. II KONINGS 6:13-14 AFR53
Elisa se dienaar staan die oggend vroeg op, gaan uit en loop hom vas in die leër met perde en strydwaens rondom die stad. Hy skrik hom boeglam en vra benoud vir Elisa wat hulle nou moet doen.
En toe die dienaar van die man van God vroeg opstaan en uitgaan, was daar 'n leër met perde en strydwaens rondom die stad. En sy dienaar sê vir hom: Ag, my heer, hoe sal ons maak? II KONINGS 6:15 AFR53
Elisa antwoord hom rustig dat hy nie bang hoef te wees nie, want die wat met hulle is, is baie meer as die wat teen hulle is. Elisa bid toe tot God en vra om die dienskneg se oë te open sodat hy ook die leër van God kon sien. En kyk, die berg was vol perde en strydwaens van vuur rondom Elisa. Hy het gesien dat daar werklik meer by hom en Elisa was as dié wat teen hulle vergader het.
En Elísa het gebid en gesê: Here, open tog sy oë, dat hy kan sien. En die Here het die oë van sy dienaar geopen, dat hy kon sien, en meteens was die berg vol perde en waens van vuur rondom Elísa. II KONINGS 6:17 AFR53
29 Maart 2025
II KONINGS 19:35 AFR53
En in dieselfde nag het die engel van die Here uitgetrek en in die laer van die Assiriërs honderd-vyf-en-tagtigduisend verslaan; en toe hulle die môre vroeg hul klaarmaak — was dit almal dooie liggame!
Die Assiriërs voer ‘n sielkundige oorlog teen Israel. Deel van die oorlog was om vir koning Hiskia ‘n dreigbrief te stuur. Koning Hiskia is ‘n man wat gedoen het, dit wat goed was in die oë van God, en hy neem die brief na die tempel en sprei dit uit voor die aangesig van God.
En toe Hiskía die brief uit die hand van die boodskappers ontvang en dit gelees het, het hy opgegaan na die huis van die Here; en Hiskía het dit voor die aangesig van die Here uitgesprei. II KONINGS 19:14 AFR53
Koning Hiskia staan voor die ark met die twee gerubs, in die Allerheiligste vertrek in die tempel, en vra vir God om Sy volk te verlos uit die hande van die Assiriërs.
En Hiskía het voor die aangesig van die Here gebid en gesê: Here, God van Israel, wat op die gérubs troon, U alleen is die God van al die koninkryke van die aarde, Ú het die hemel en die aarde gemaak! o Here, neig u oor en luister. Open u oë, Here, en kyk; en hoor die woorde van Sánherib, wat hy gestuur het om die lewende God te smaad! Waarlik, Here, die konings van Assirië het die nasies en hulle land verwoes en hulle gode in die vuur gegooi; want dit was geen gode nie, maar werk van mensehande, hout en klip; daarom kon hulle dit vernietig. Verlos ons dan nou tog uit sy hand, Here onse God, dat al die koninkryke van die aarde kan weet dat U, Here, alleen God is. II KONINGS 19:15-19 AFR53
God se antwoord het gekom omdat Hiskia gebid het. Wat as hy nie gebid het nie? Dan moet ons dink dat geen antwoord sou gekom het nie, en Jerusalem sou verower word. Hiskia se gebed het regtig saak gemaak.
Toe laat Jesaja, die seun van Amos, Hiskía weet: So spreek die Here, die God van Israel: Wat jy tot My gebid het insake Sánherib, die koning van Assirië, het Ek gehoor. II KONINGS 19:20 AFR53
Omdat Assirië te ver gegaan het om die Een te laster wat al hul sukses moontlik gemaak het, het God ‘n haak in hul neus gesit, en hulle sal moet terugdraai op die pad wat hulle gekom het.
Dit was 'n besonder dramatiese stelling, maar dit is presies hoe die Assiriërs hul gevangenes hanteer het. Hulle het die gevangenes in 'n ry laat staan en 'n groot vishaak deur die lip of die neus van elke gevangene gedryf, en hulle dan so laat loop. God het gesê dat Hy dieselfde met hulle sou doen.
Maar Ek ken jou sit en jou uitgaan en jou ingaan en hoe jy teen My raas. Omdat jy teen My raas en jou trotsheid opgekom het in my ore, daarom sal Ek my haak in jou neus sit en my toom tussen jou lippe en jou terugbring met die pad waarmee jy gekom het. II KONINGS 19:27-28 AFR53
Die engel van die Here het in dieselfde nag uitgetrek en in die laer van die Assiriërs 185,000 verslaan - almal dood!
God het Sanherib gespaar, nie uit barmhartigheid nie, maar in toorn, en hom bewaar vir 'n verskrikliker en skandelike dood deur die hande van sy eie kinders.
En Sánherib, die koning van Assirië, het opgebreek en weggetrek en teruggegaan en in Ninevé gebly. En toe hy hom neerbuig in die tempel van sy god Nisrog, het sy seuns Adramméleg en Saréser hom met die swaard neergeslaan; maar hulle het ontvlug na die land Árarat; en sy seun Esar-Haddon het in sy plek koning geword. II KONINGS 19:36-37 AFR53
30 Maart 2025
I KRONIEKE 21:16 AFR53
Toe Dawid sy oë opslaan, sien hy die engel van die Here staan tussen die aarde en die hemel met sy ontblote swaard in sy hand oor Jerusalem uitgestrek. Daarop val Dawid en die oudstes, met rouklere bedek, op hulle aangesig.
God is kwaad vir Dawid omdat hy ‘n volkstelling gedoen het. Vers 1 vertel dat Satan teen Israel opgetree het, en Dawid aangehits het.
Toe het Satan teen Israel opgetree en Dawid aangehits om Israel te tel. En Dawid het aan Joab en die owerstes van die volk gesê: Gaan tel Israel van Berséba tot Dan, en bring vir my berig, dat ek hulle getal kan weet. I KRONIEKE 21:1-2 AFR53
Om die volk te tel was natuurlik nie noodwendig ‘n sonde nie. God het immers in die woestyn die opdrag aan Moses en Aäron gegee om die volk te tel. Die punt is dat Dawid nie so ’n opdrag van God ontvang het nie. Hy het God ook nie daaroor, soos met sy oorloë, geraadpleeg nie.
Snaaks hoe mens onmiddelik weet as jy iets verkeerd gedoen het. Dawid het besef dat sy optrede sondig was en hy vra vir God om hom te vergewe.
God antwoord Dawid deur Gad, die siener. Dawid word ‘n lys van drie strawwe gegee, en hy moet een kies.
En die Here het met Gad, die siener van Dawid, gespreek en gesê: Gaan heen en spreek met Dawid en sê: So spreek die Here: Drie dinge lê Ek jou voor; kies vir jou een daaruit, dat Ek dit aan jou kan doen. I KRONIEKE 21:9-10 AFR53
Dawid kies opsie 3, pes in die land vir drie dae. Dit sou die dood van sommige in Israel beteken, maar enigeen kon deur hierdie plaag getref word - ryk of arm, invloedryk of anoniem, koninklik of gewone mense.
God stuur 'n engel om naby die dorsvloer van Ornan die Jebusiet te gaan staan en die land met 'n pes te tref. Sewentigduisend mans is deur die plaag getref. Terwyl die engel die stad Jerusalem getref het, het God hom oor die mense ontferm en die engel beveel om sy hand van die stad te verwyder.
En die Here het 'n pes onder Israel beskik, en van Israel het daar sewentigduisend man geval. En God het 'n engel na Jerusalem gestuur om dit te verwoes; en terwyl hy dit verwoes, het die Here dit gesien, en dit het Hom berou oor die onheil, en Hy het aan die engel wat die verwoesting moes aanrig, gesê: Genoeg, trek nou jou hand terug! En die engel van die Here het by die dorsvloer van Ornan, die Jebusiet, gestaan. I KRONIEKE 21:14-15 AFR53
Op daardie oomblik het Dawid se oë oopgegaan en hy kon die engel sien staan tussen die hemel en die aarde naby die dorsvloer van Ornan die Jebusiet en met sy ontblote swaard in sy hand oor Jerusalem uitgestrek.
Dawid het saam met die ouderlinge gebid en vir God gevra dat Sy hand op hom en op sy vader se huis sou wees en dat dit geen plaag onder die volk van God sou bring nie. Deur Gad, die siener, vra die engel van die Here vir Dawid om 'n altaar vir God op te rig op die dorsvloer van Ornan, die Jebusiet.
David gaan na Ornan, koop die dorsvloer, bou die altaar en bring offers aan God. In reaksie op sy gebede en offers, beveel God die engel om sy swaard weg te sit en sodoende die plaag te beëindig.
En die Here het die engel beveel om sy swaard weer in die skede te steek. I KRONIEKE 21:27 AFR53
Комментарии